Vriend of vijand

Djamilu Nusatapi vertelde dat hij zich zorgen maakte over de komst van de Portugezen. Weet je waarom? Nou, die wilden alle handelsroutes naar Azië in handen krijgen. Want ja, dan verdiende je het meeste geld. “Wat gebeurde er verder?” vraag ik aan oma. “De Portugezen hadden betere wapens”, vertelt oma. “Daarom wilden de sultans in de Noord-Molukken de Portugezen wel als bondgenoot.” Okay, beter vrienden worden met hen? “Ja, want de sultans wilden ook de baas zijn in de gebieden waar de kruidnagels groeiden en de handelsroutes controleren. De Portugezen mochten zelfs een kasteel bouwen op Ternate. Maar toen begonnen ze zich steeds agressiever te gedragen. Ze bemoeiden zich met wie daar de sultan mocht zijn.” Oma zucht: “Ja, het draaide allemaal om macht. Het was een tijd waarin er veel strijd was.”

Oma pakt een boek uit haar kast en wijst naar een plaatje: “Kijk, zo zag een Portugees schip er in die tijd uit.” Hé, wat een grote rode kruizen staan er op die zeilen! Wat betekent dat, oma? “Dat heeft te maken met het katholieke geloof van de Portugezen”, wijst oma. “En weet je: ze zagen het toen als hun heilige taak om mensen in andere landen ook tot dat katholieke geloof te bekeren. Maar in de Molukken waren sommige mensen al overgegaan tot de islam. Vooral in de handelssteden aan de kusten. Weet je nog dat islamgeleerde Baharullah speciaal werd uitgenodigd om naar Ternate te komen? Toch waren er dorpen die katholiek werden. Maar dat had niks te maken met het geloof zelf. Het ging om: wie is je bondgenoot, wie is je vijand? Als een dorp ruzie had met een ander dorp en steun zocht bij de Portugezen, werd het katholiek. En als een dorp steun wilde van de sultan van Ternate, sloot het zich aan bij de islam. Maar het was niet altijd vrijwillig, hoor.”

Hmm … vriend of vijand, steun of strijd? Superingewikkeld! 

Oma klapt haar boek dicht. “Kom, we laten sultan Hairun volgende keer zelf zijn verhaal vertellen.” Yes! Stay tuned!