Ineens was ik sultan

Plok, plok … de golven plonzen tegen de boot. Ik luister naar het ritme. Wat duurt deze reis lang! Ik ben onderweg van mijn thuis op Ternate naar India. Maar niet vrijwillig! Nee, ik ben gevangengenomen door de Portugezen. De Portugezen bemoeien zich steeds met mijn broers en mij. Zij willen beslissen wie van ons de sultan van Ternate is. Zij willen alle macht. Maar dat laat ik niet gebeuren. Twintig jaar oud ben ik en al tien jaar sultan van Ternate!

Ik zal je vertellen hoe dat ging. 

Het gebeurde in 1535, ik was tien jaar oud. Het ging snel. Portugese soldaten kwamen ons huis binnen. Mijn moeder trok me achter zich. ‘Blijf bij mij’, fluisterde ze. Maar ze duwden haar opzij. Ze viel. Haar arm bloedde. ‘De jongen gaat mee’, zeiden ze. Mijn oudere halfbroers waren verdwenen. Ze waren vermoord of weggevoerd. Ik bleef over. Een kind. Ze dachten dat ze me konden gebruiken. Ik lette goed op. En ik vergat niets. Niet haar schreeuw. Niet hun harde handen. Niet de kou in hun ogen.

En nu nemen de Portugezen me weer mee. Ze hebben ook Samarau gevangengenomen. Samarau is de man die me helpt met regeren. Hij zorgt voor het dagelijks bestuur. We varen langs onbekende kusten en staren naar het water. 

‘Ze denken dat je zwak bent’, zegt Samarau.
‘Ze hebben het mis’, zeg ik. ‘Ze willen mijn broer Tabaridji op de troon zetten. Hij liet zich dopen in India. Hij deed wat ze wilden. Ik niet. Daarom namen ze mij gevangen. Want ze willen Tabaridji tot sultan maken in mijn plaats.’

Het schip maakt een tussenstop in Malaka. En daar gebeurt iets onverwachts. De moeder van Tabaridji komt aan boord en zegt: ‘Tabaridji is dood.’ Dit is verdrietig, maar ik denk ook: Ah, nu hebben ze mij weer nodig. Dit is mijn kans. Ik ga niet direct terug naar Ternate. Ik wil doorvaren naar India, naar Goa, naar de baas van de Portugezen in Azië. Niet om te buigen, maar om sterk te blijven staan. Om afspraken met hem te maken. Ik wil dat er rust komt in MalukuMolukken, oorspronkelijk de rijken van Ternate, Tidore, Djailolo en Batjan Meer.

Pas daarna keer ik terug naar Ternate. Als sultan. Op mijn manier.