Wat blijft

De zon schijnt schuin naar binnen in de baileotraditioneel dorpshuis, overkapt platform Meer. Mijn dochter zit links van mij. Haar kinderen spelen op de grond bij haar voeten. De jongste houdt een gevlochten schild omhoog. Hij doet alsof hij een dappere krijger is. Mijn dochter lacht en zegt: “Ze weten al wie je bent, papa. Ze zeggen dat ze ook perdanahoofd in de Hituese regering, lett. eerste Meer willen worden.” Ik glimlach. Maar ik zeg niets.

De andere leiders komen binnen. Ze groeten me met respect. Niet omdat ik de baas ben, maar omdat ze weten: we bouwen aan de toekomst met verhalen, niet met wapens. Ik heb niet voor niets de naam Nusatapi gekregen. Nusaeiland Meer betekent eiland en tapivrede Meer betekent vrede. 

Mijn kleinkinderen mogen ook de naam Nusatapi dragen. Ik hoop dat zij later de vrede op dit eiland zullen bewaren. Ze hoorden hoe ik sprak met leiders en vreemden. “Geen strijd, maar overleg”, zei ik altijd. “Geen macht, maar samenwerking.” Als zij dit verder vertellen, blijft mijn naam misschien bestaan.